بیا منی زند ءِ سَـدَپ گـواریـں هیالانی نشان

دَســـــــــتــــــــــــونـــــــــــــــک
منظور « بسمل » 

بیا منی زند ءِ سَـدَپ  گـواریـں  هیالانی نشان
بــے  تــرا  پیم نه بیت  واهگ ءِ  کَلمانٹیں اِنان
شپ  به  بیت شات په وَش آتک ءَ پری رنگانی
شـیـر  شنزیت  منی  سسا ءِ  زمین ءَ مهکان
په  ترا  زنــد ءِ  تــلــه  رنگیں  اُمــیــتــانی سَبا
په من بـے اوستیءِ جل ، شرتگ و بیر و توپان
هُـشـکـیـں رکّانی هَمُک سرپتـگیں بچکند زدگ
زیـمـیـں  زردانی  هـمـک کودکیں  واهـگ بیران
ملکموت  چه  منا تُرسیت که منا ساه ءَ گِیپت
بارین  گِـپـتـگ  په کیا  مرچی تو  زنداپ ءِ نِکان
مهپرءِ کالکے به بیت یا که تئی سُهریں گشان
شپ چم « منظور » ءِ هیالانی بهشت ءَ تالان

                                                     **   **    **