روانشناسه شنت که زاگانی تعلیم و تربیت ته کلاس سه و چارا باید به ماسیان زُبانا بیت. من به عنوان یک بلوچی، نزانین که یِ روانشناسانی جند چُنت کلاس به وتی ماسی ان زبانیش وانته، بلینا من که روانشناسِی نیستن همنکسه زانین که اگر تعلیم و تربیت، تا کلاس سه و چارا بنا بیت به دیگه زبانی غیر شه ماسیان زبانا بیت گهترانت که معلمِی کنکا یک روانشناسِی و زاگی کنکا یک مترجمی هم بنندیت ته هم روانشناسان هم معل ما ن و هم زاگان و آوانی پس و ماس گهترین زندگیه داشته بینت. پریشا که منی منظورا گهتر سرپد بیت من په شما کمی شه وتی سرگذشتا نویسین:
منی هوشا کیت که اولین روچا مدرسهِ من و منی خدابیامرزین ماس گُ گَل و بال په مدرسه وا شتن. آیی، خلافا آدگه ماسانی، که دچار نگرانی و اضطراب هتتنت که آوانی زاگ براوان لچتت و گریتش و نلو ﮢتنت که به مدرسوا برونت آرام دورا وشتاتت و هندتی و سیلی کرت منا که گُ برزین و سکین گامان که گُ وتی چو ﮢین و بیتُکین لنگان به علم و دانش طرفا زرتن سیلی کرت.
