رنج و گمانی داگ دلءِ شُشت کُت نہ کُت

 

بانُل دشتیاری -
رنج و گمانی داگ دلءِ شُشت کُت نہ کُت  

گوں ھرکسءَ ماھال دلءِ گوشت کُت نہ کُت
اندوہءِ روچ کس نہ زانت گوازینت اَنت من چتور
کوھیں گمانی سیہ شپاں تئ دُرشت کُت نہ کُت
گوشاں کہ وھدے دوستے ےِ وشیں توار کَپت
شوھازءَ دات سروتی ماپُشت کُت نہ کُت
تؤسۓچتورواھگ ءِ آس ءَکہ زْراب کنت
روک اِنت دِل ءَ مۓ” آسُکے “ تو کُشت کت نکت
نوکیں گُمان ءُ گپتہ ءُ کِردانی رند پدءَ
امت وتءَ ما واجھیں زرتُشت کت نکت