بلوچی آزمانک (داستان کوتاه بلوچی)

 دشتار

 دشتارشوهاز: محمدصدیق دهقان چه هَما وهدی که من وتی چَم پَچ کُتَن دنیا پَه من گُشئِی جنتِ ورااَت. هر نیمَگا وَشیانی جَمبَرا منی سرا سایِلگ کُتَگَت. دوست، سَنگَت،سیاد،وُارث دُرُه پَه من مهربانتَنت. هرکسی گُشئی دورا منی لوٹوکَت، پرچیا که من وتی مات و پتِ یَکِین چوکَّتَن، منی پتِ نام سلیمان و منی ماتِ نام پری هاتونَت. آهان گون وتی گَریبی جاها مِنے پَه هِچ چیزا تَنگ نَکُتَگَت.

چَه هما درکَسانیا منی پتا منا وتی تُروه زَتَک لهدادی جَنِک (رابُکِ) نام گِپت کُتَگَت. منا وتی تروهِ چوک رابک سَک دوست بوت، په هَمشیا که ما چه درکسانیا یک جا رُستَگ و مَزَن بوتَگَتِن. همی پیما روچ و ماه و سال گوانَتَنت که منی واجَهین پتا یِه کورین دنیا یِل دات و منی گُون ماتا تَهنا هِشت و وتی هَمیشَگی هَنکینا شُت یه وَهدان من مَزَن و ورنائَتَن و وتی وانَگِ آهِری سالا من دبیرستانا گوازینَگَتَن، گون منی پتِ مِرَگا مِی لُوگا دِگَه نان آوری نیستَت نون مِی واریِ سیمسران یَهت و سریوتَن. گُشئِی مِی رُژنائیِن جهان یکبارگی تِهار بوت، سیاد و وارثانی نِیمَگا شُتِن بَلِی آهان وَت چَه ما...، و یه منی مَکَّهین ماتَت که پَه گُد دوچی چار کِران زَرّی گِپت و مِی روزگاری په بَزَّگی ٹیلانک دَیان کُتَنت من وتی دیپلم گپت و کنکورا کَبول بوتَن بَلِی چه بی پولی و نیستیِ دردا نَتُونتُن بُوانَن. نون منی واهَگ هَمشِییَت که په وت کار و روزگاریِ شوهاز کَنَن و وتی ماتِ زَحمَتانی بَدَلا جُبران کَنَن و چه یَه نِیمَگِی دِگَه سُهر و پولی جَم کَنَن و وتی ماه دُروشمین دِشتار رابیه ها وتی لوگا بیارَن بلے هرچی من گیشتر کارِ رَندا تُرِتَن کَمتِر که چی بِگوشَن که هچ کارُن گیر نَیَهت. همی پِگر و هیالان یک روچی من وتی لوگا نِشتَگَتن که منی ماتا منا تُوار کُت هَکیم جان یک گپی سَئیگِه من پَسَه دات چونین گَپی: ـ من مرچی تئِی ناکو لَهدادی لُوگا بوتَگَن آئیا منا چو کُچِکه پیما درراینتَگ. ـ پَرچیا منی مات ـ په همشیا که چه منی دَپا در یَهت که هَکیم جان نون وَهدی مَزَنِنت و آئیا گُوَشتَگ من انشاالله کاری دَرگِیجَن و زوت گون وتی نام گِپتین رابیه ها سُور کَنَن،بَلِه زانئِے تَئِی ناکوگا منی چی پَسه دات. ـ نه چی گُوَشت ـ آئیا گُوَشت تَئی چوک هَکیم مُپتا گُنوکین چُشِین بی شامان ما چی کَنِن پَه منی رابُکا میر گل مَهمدا(محمدا) وتی بَچَکه واهِد(واحد) جانی هَبَر یارتَگ، واهد جانا وتی لیسانس گِپتَگ و هَنِّی چَهبارا بندر آزاتا یک شَرِّین کاری سَرِن و پَگاری هَن بازِن، یه نوکِین کولِرا گِندهِ همایا یارتَگ که دشتاری گَرمین لُوار مَوارت. یه گَپانی اُشکِنَگا گُشئِی تیری منی دلءِ جَت من وتا چو بی کس و تهنا مارت که گشئی دراهین جهان په من تهار و کُورَت نون من سر په شیدایی جَت و رابکی هیالانی زرا بُکِّتَن و دلا همی گُوَشت: من بی وَس و پَکیرَن منی دشتار بُرت میران