روز درآ :فقر مخاطب شبکه هامون را متوسل به تقلید کورکورانه از برنامه های رسانه ملی نمود رسانه ای که همچنان با فقر شدید مخاطب مواجه گشته و عدم خلاقیت در برنامه سازی ، عدم استفاده از جوانان مستعد ، نادیده گرفتن پتانسیل های منطقه و بی محتوا بودن برنامه های تولیدی مهمترین عامل این امر می باشند. سالها بود که خلع یک رسانه تصویری در میان دیگر رسانه های استان احساس می شد، تا اینکه مسئولین نوید راه اندازی شبکه ای استانی را دادند و این موجی از شادی ، امید و دلگرمی را در دل مردم استان ایجاد نمود.
مردم آن روزها با رسانه ای بنام رسانه ملی میانه چندان خوبی نداشتند و با بی میلی و از سر ناچاری به تماشای آن می نشستند، چرا که این رسانه بدون در نظر گرفتن پتانسیل های موجود در استان هر از چند گاهی با پخش فیلم ها و سریالهایی با مضامین اعتیاد،شرارت،دزدی و راه بندان ارادت خویش را نسبت به مردمان این خطه ثابت می نمود و این امر نقش مهمی در مخدوش نمودن چهره مردمان فهیم استان را به همراه داشت.
دلسوزان استان اظهار امیدواری می کردند تا افتتاح شبکه استانی نقش مهمی جهت همگرایی و تقویت وحدت در میان مردم استان بخصوص بلوچ و سیستانی ایفا نماید و فعالان عرصه فرهنگ و هنر را به تعامل هر چه بهتر و بیشتر وا دارد ؛ اما علی رغم میل باطنی برخی از دلسوزان، از همان ابتدا تعامل جای خود را به تقابل داد و تنش ها بر سر انتخاب نام این شبکه آغاز گردید.
بلاخره پس از کش و قوس های رسانه ای فراوان در مورد انتخاب نام این شبکه تلویزیونی ، نام «هامون»بر این نوزاد تازه متولد شده که دریاچه ای است در سیستان،انتخاب گردید.
فعالان عرصه فرهنگ و هنر امیدوار بودند که مسئولان این شبکه با جذب حداکثری نیروی انسانی ماهر بومی استان بخصوص نخبگان و برنامه سازان بلوچ بتوانند دل شکسته آنان را بدست بیاورند ؛ چرا که به دو نام پیشنهادی آنان «هامین» و «تفتان» پاسخ مثبت داده نشد؛ اما متاسفانه این بار هم چنین نشد.
حال با نادیده گرفتن همه این مصائب و باگذشت چند سال از عمر این شبکه،مسئولان آن با ادامه روند سیاست های غلط،هنوز نتوانسته اند در جذب مخاطب در سیستان موفق عمل کنند چه برسد به بلوچستان.
برنامه سازان و مسئولان این شبکه تازه دریافته اند که برنامه های بی محتوا و کلیشه ای تولیدی آنها با عدم اقبال عمومی مواجه گشته و برای نجات از این وضعیت بغرنج تا جایی پیش رفته اند که متوسل به تقلید کورکورانه از برنامه های رسانه ملی گردیده اند.
عدم تمایل به استفاده از زبان و موسیقی بلوچستان که شیفتگان خاص خود را در میان کشورهای مختلف دارد،سوالی است که نخبگان و فعالان فرهنگی بلوچستان با آن مواجه اند و هنوز نتوانسته اند پاسخی از جانب مدیران شبکه هامون دریافت نمایند ،سوالی که عدم پاسخگویی سیاستگذاران این شبکه برای مردم بلوچستان تبدیل به معمایی شده است.
دیگر سوالی که مردم استان جوابی از آن دریافت ننموده اند این است که چرا مسئولین شبکه از نظر سنجی دقیق و روشن جهت ارزیابی برنامه ها و سنجش مخاطبین خود هراس دارند؟
شبکه هامون بیش از پیش در انزوا به سر می برد و با فقر مخاطب مواجه گشته. امری که از دیگر عامل آن نبود نیروی متخصص و باتجربه ،کلیشه شدن و عدم خلاقیت در برنامه های تولیدی می باشد.
آن طرف تر با روی کار آمدن مدیران جدید، گویا رسانه ملی رفتاری مهربانانه تر و مشی برخلاف مدیران قبلی با مردم بلوچستان در پیش گرفته و همین امر باعث گردیده تا هامون هامون نباشد و مردم بلوچستان رسانه ملی را برای دیدن انتخاب نمایید. براستی آیا مسئولین شبکه هامون با خود اندیشیده اند که ضرورت وجود این شبکه در استان چیست؟
آیا مشارکت دادن نیروهای خلاق و جوان بلوچ در برنامه سازی، جایگزین ترانه ها و کلیپ های موسیقی در حال پخش به موسیقی جذاب بلوچی و استفاده از زبان بلوچی در این شبکه خواسته های بزرگ ، دست نیافتنی و یا نامعقول است.
در پایان به دست اندرکاران این شبکه یادآوری می نمایم که مقام معظم رهبری در سفر سال گذشته به استان کردستان اجازه پخش اذان اهل سنت را از شبکه استانی صادر نمودند.
خوانندگان ارجمند در صورت تمایل نظرات خویش را در این زمینه ارائه فرمایید.
http://roozdara.mihanblog.com/
