بلوچی هر بلوچ ءِ ساه و جان انت !

بلوچی هر بلوچ ءِ ساه و جان انت !

                                    (کـُلوے په نوکباهندیں ورنایاں )

بلوچیں ما بلوچی مئـــے زبان انت
بلوچی هر بلوچ ءِ ساه و جان انت
بلوچی دل پسند انت هر کجا که
بلوچی مجلس ءِ گپ و تران انت

بلوچی زیمر انت مئے دل نوازیں
گـُش ئے چو بلبل ءِ نغمه روان انت

گـُشوکیں شائرانی سَؤت و الهان

مئے آرامی ءَ ، روح و روان انت

بلوچی زیمل و الهان و نغمه
پسندِ زرد هر پیر و جوان انت
چه شَهدءَشیرکن انت ماتی زبان مئے
دل ءِ واهگ همے گـَپ ءِ بَیان انت
زبان ءِ دل نشینیں گال و زیمر
بلوچانی چه هَپت پُشتءَنشان انت
اگر گِند ئے تو مئے چمّان ءَ روشن
زبان چو سرمگ ءَ چَمّان مئے مان انت
مئے شهدیں زبان ءِ هـَند و جاگه
بزان برز ءَ چو عرش ءِ آشیان انت
بلوچ ءِ دل مَرْو پُـلـّیت چو پـُلّ ءَ
که سبز و پُلّ زبان ءِ بوستان انت
بلوچیں نوجوان ءِ شوق ءِ جذبه
زبان ءِ هاترا هر جاه عیان انت
همے دیده ور و مئے دانشوریں یل
که رُژن ءِ برزیان ءَ سرکپان انت
مروچی نوجواناں بلبلیں مئے
زبان ءِ سبزیں باگ ءَ باگپان انت
بدل ماتی زبان ءِ حـُبّ و واهگ
گریں هر چند مئے واک و توان انت
بیا اِت هم تَبیں بیل و براتاں
که مرچی مئے شمے چَنگ و چگان انت
توار و گوانک و آوازِ بلوچی
مروچی چِست اِز دراهیں جهان انت
هما قومے که است انت واب و بیرم
ماں تاریخ ءَ بزان یکسر زیان انت
نه انت اصل ءَ بلوچے آ که «شاکر»
وتی ماتی زبان ءَ بے تران انت

                       حاجی خدا رحم شـَـکـّل زهی - شاکر

                             بلوچستان - زاهدان