عطاشات محمد اسحاق
مرچی ئیں زهگ
مرچی ئیں زهگ
پــِس باندات ءِ
عاقبت اوستانی استارئے
روشنا ، تو ، چو ماهکان بات ئے
آسمان ءِ زر ءَ سَداں اِستال
گوهریں درفشناکی ءَ درنزیت
بلے انگت تهار ماهیں شپ
درتگیں چادر ءَ را تالانیت
بیت ستر روشنائی شپ مانیت
ماه تهنا او یکوئیں ماه انت
بلـے په روشنائی ءَ راه انت
شپ جتیں درفشناکی ءِ ساه انت
بام ءِ مستاگ
سُهب ءِ سوگات انت
ماه ، تهنا او یکوئیں ماه انت
سَداں اِستال بنت و ماه یک انت
بـلـے په روشنائی ءَ پک انت
مرچی ئیں زهگ
پــِس باندات ءِ
کلکشان بئے که ماهکان بئے تو
وتی هڑدیں حبیلی ءِ زند ء
شپ کناں بے که ماه زراں بے تو
مرچی ئیں زهگ
پــِس باندات ءِ
عاقبت اوستانی استالے
بـلـے ، روشنا تو چو ماهکان بات ئے
٭ ٭ ٭
پهره..وبلاگ فرهنگی هنری وادبی بلوچستان